Nieuwe Fotos !! vers van de Perser

Meet Stewie 2

Vancouver, Raincouver of Hongcouver city is niet echt de moeite om te zien des winters. Daarom kon ik Kristof hier moeilijk een zijn enige vakantie van t jaar laten doorbrengen. Stelt dat hij gedegouteerd geraakt van Canada, dan zal DHL hier waarschijnlijk nooit heer en meester kunnen worden van het courierswereldje. Wij dus met de American express hooggeheven naar de echte autoverhuurshop. Voor niet veel geld kregen we een zuinig Suzuki Swiftje. Even later doopten we hem tot Stewie 2 en reden zonder probleem Hope voorbij met 2 smiling faces.

We begonnen met twee dagen Silverstar en sliepen 1 nacht in het Hostel in het skigebied dus op 5 minuten van de piste, eindelijk het frankrijk gevoel van in je snowboardkleren te ontbijten. Dat was fijn. Daarna een dagje rust met een bezoek aan het plaatselijk zwembad van Kelowna, en sightseeing in de shopping Mall. Veel meer cultuur was er hier niet te beleven. Die avond zijn we wel in een Cowboy-keet binnengesukkeld waar ze allen in een lijntje aan het dansen waren met de bijhorende hopsa-beenslagen, jihaa geroep, en cowboy hoed gesmijt.. Geen zorg als je het u niet kunt inbeelden, ik heb de bewijzen op tape.

Uitgerust en gerecupereerd stonden we de volgende dag op Apex mountain. We hebben een prima rondleiding gekregen van 2 locals, die stonden te liften en zich in de swift gepropt hebben. Apex is een van de minste gebieden rond kelowna maar nog altijd beter dan ons eigen Grouse of zeker Sankt Vith.

De laatste twee dagen heb ik eindelijk mijn couchsurfster kunnen bereiken. Anne-Marie had me verteld dat we in haar Van konden slapen, maar toen we arriveerden bleek dat ze op het huis paste van een collega-vroedvrouw van haar die op vakantie was in Peru. Beetje ongemakkelijk maar wel gratis goed bed en eten konden we niet weerstaan. Die laatste twee dagen waren dus onvergetelijk. Kwam daarbij nog eens de schoone zonnige heuvels van Big White, waardoor het bijna een levende droom was... Merci Anne-Marie !!!

De avonturen van Sil en Stewie (laatste deel)

Op een dag had ik het gekke idee om de van a.k.a Stewie om te bouwen naar een slaapmobiel en zo Kristof (Gobbens die op bezoek kwam) en mezelf een goedkope trip te bezorgen in de okanagan valley. Bon, alles was in orde Goedkope lifttickets, campinggerief, stapelbed,-17 graden slaapzak en luchtmatrassen. Ben moest 7 maart het land uit dus had nog tijd om de trip half mee te doen. Eenmaal Kristof van de luchthaven gepikt reden we dus Oostwaarts op de Transcanadian Highway voor een 6u durend-reisje. Maar 100 km later net voor het de afrit van het dorp Hope, moesten we de Van en hierdoor ook onszelf een nachtje rust schenken omdat de motor vreemde geluiden maakte. De volgende ochtend was het er niet veel beter op geworden en naar aanraden van onze persoonlijke garagist (Arash) maken we rechtsomkeer. Alle Hope weg en nog geen km later blokkeert de motor helemaal. Wij nemen al het nodige voor de komende dagen uit onze ex-woonwagen en nemen de bus naar Vancouver. Wanneer wij de volgende dag alles proberen te vergeten op de zonnige heuvels van Whistler\blackomb deelt Arash ons mee dat de Van een verloren zaak is. Gelukkig weet kristof van onderhandelen, en zo kan ik het lease kontrakt afsluiten zonder al te veel verlies. RIP STEWIE !!

Spoedcursus Canada

Eindelijk een beetje weg van die kust en meer van Canada gezien! Bedankt Ma en Pa voor jullie bezoekske, het was net zozeer voor jullie als voor mij een unieke ervaring. Champagne poeder die opstuift als je erop blaast, familiepakket bij Kentucky Fried Chicken. Bed en Breakfast in een oude treinwagon, Sneeuwrakketwandeling van 14 km (al leek het meer op 30), Franks Slide, Cool runnings Calgary... De ene eravaring al beter dan de andere. De avontuurmicrobe in jullie is nog steeds aanwezig. Crazy Crazy Kicking Horse en Lake Louise waren ongetwijfeld verbazingwekkende skiresorts. 75 graden powder hellingen staan nu op mijn palmares. Ongetwijfeld voor herhaling vatbaar, maar dan check ik het weer beter zodat er een schoon tapijtje ligt..